Radio bez baterii i zasilacza cz2, Krótkofalarstwo i radioelektronika

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Radio RetroRadio bez baterii i zasilaczaczylizbuduj odbiornik detektorowyCzęść 2Detektortaka posiadała dwa niezależne pokrętła,Detektor jest podstawowym elementem in− z których jedno często wyposażone byłoteresującego nas odbiornika. Podczas pierw− w skalę na wzór śruby mikrometrycznej.Cechą dobrych oprawek jest precyzja ru−szych eksperymentów i budowy odbiornikawygodniej będzie zastosować gotową diodę chów manipulatora, pewność styku i siłągermanową, np. DOG 13, 53 itp. Warto po− rzeczy, ograniczona odporność na wstrząsy.Ważnym elementem wielu oprawek jestszperać w zapasach starych elementów, tymbardziej, że diody sprzed lat posiadają duże osłona z celuloidu lub szkła. Zdarzały sięszklane obudowy i wyglądają całkiem efek− także osłony nieprzezroczyste, wykonanez ówczesnych tworzyw sztucznych.townie.Rodzaj oprawki nie ma właściwie więk−Dla prawdziwego konesera będzie jed−nak wielką przyjemnością penetrowanie szego wpływu na jakość odbioru. Jednakmanipulatorkiem z zaostrzonym drucikiem osłonięte są bardziej dekoracyjne i zabez−powierzchni kryształu. Odnalezienie wśród pieczają kryształ przed zanieczyszczeniem,trzasków punktu o silnym odbiorze nadaje przedłużając tym samym znacznie jego ży−swoistego smaczku tej tajemniczej czynno− wotność.Brakujące w oprawce szkło można uzu−ści.Najprostszym i najbardziej rozpo− pełnić z rurki szklanej odpowiedniej średni−wszechnionym był detektor krystaliczny cy. Często spotykane, polskie oprawki wy−występujący w parze z metalowym przewo− magają rurki o średnicy zewnętrznej od 14dnikiem lub dwa różne kryształy. W tabeli do 22mm i długości 22 do 30mm. Najczę−przedstawione są najczęściej spotykane pa− ściej będzie to średnica 18mm i długość24mm. Rurkę można dobrać z aparatury la−ry detektorów:boratoryjnej, np. probówek, termo−IIImetrów zaokiennych itp. Cięcie zaśGalena (siarczek ołowiu PbS)złoto, srebro, miedź. stal, nikiel,German (Ge)stalnajlepiej zlecić w zakładzie szklar−Grafit (krystaliczny węgiel C)stalskim. Przy próbie samodzielnegoPiryt (minerał FeS )miedźcięcia należy pilnikiem diamento−Cynkit (tlenek cynku ZnO)miedźKarborund (SiC)stal, pirytwym wykonać precyzyjne nacięcieSilikon (krzem Si)miedź, stalna całym obwodzie rurki i, następ−nie, z zachowaniem ostrożności, rurkę zła−mać. Ewentualne nierówności krawędziOprawka detektoraZadaniem oprawki detektora jest zamoco− trzeba zeszlifować na mokro, używającwanie kryształu oraz możliwość poruszania miękkiej (piaskowej) tarczy szlifierskiej.drugim elementem pary detektorowej. Naj−bardziej rozpowszechnione to te, w którychRys. 7aruchomym elementem jest dźwigienka − ma−nipulator z zaostrzonym drucikiem sprężyn−ki lub spirali. Kształt drucika zależy od ro−dzaju posiadanej oprawki, a jego grubośćwynosi zwykle 0,1 do 0,15mm. Drucik zło−ty lub srebrny (wg par detektorowych) moż−na zamówić u złotnika. Na początku na−szych doświadczeń z powodzeniem możnaRys. 7bzastosować odcinek stalowej sprężynki np.z zapalniczki gazowej.Występowały także oprawki detektorówze stałym punktem styku, bez możliwościjego zmiany. Nie cieszyły się jednak uzna−niem ówczesnych użytkowników. Bardziejwyrafinowane konstrukcje umożliwiały po−ruszanie kryształem i sprężynką. Oprawka2Rys. 7cRys. 7dRys. 7eRys. 7fOprawkę w niewielkim zakresie możnadopasować do uciętej rurki. Jest to możliwepoprzez ostrożne rozgięcie lub dogięcie ele−mentów mocujących szkło wraz z "talerzy−kami" i przegubem dźwigienki. Montaż ca−łości musi zapewnić prawidłowe połączenieelektryczne wszystkich elementów oraz do−prowadzeń do wtyków bananowych.Ry−sunki 7a − 7fprzedstawiają kilka odmianoprawek, z których a, b, c należą do najbar−dziej popularnych.W przypadku zupełnego braku oprawkimożna zastosować wspomnianą diodę ger−manową, mocując jej wyprowadzenia dopojedynczych wtyczek bananowych lub le−piej w typowej wtyczce elektrycznej.Bardziej uzdolnieni majsterkowicze mo−gą samodzielnie wykonać oprawkę, pamię−tając, że rozstaw wtyków wynosi zawsze19mm.26Elektronika dla WszystkichRadio RetroInną drogą zdobycia oprawki są "pchletargi", giełdy i ogłoszenia w prasie. Ostat−nio na rynku kolekcjonerskim pojawiły sięsolidne oprawki wykonane wg starychwzorów.efektownie. Ponadto grubość izolacji baweł−nianej lub jedwabnej oddala nieco od siebieposzczególne zwoje cewki, co ma korzystnywpływ na zmniejszenie jej pojemności.Nazewnictwo cewek koszykowych i ko−mórkowych pochodzi od sposobu ich wykona−nia. Nie zawsze jest to oczywiste. W literaturzetakże można spotkać pewną niefrasobliwośćw tym zakresie. Wyjaśniam więc, że cewka ko−szykowa wykonana jest na podobieństwo dnawiklinowego kosza. Natomiast cewka komór−kowa jest "bardziej" przestrzenna, posiadaswoją szerokość i wysokość. W zależności odsposobu wykonania, szerokość lub grubośćwynika z liczby zwojów. Rozróżniamy dwa ro−dzaje cewek komórkowych: cewka nawiniętana szablonie z cienkimi prętami i druga wyko−nana na szablonie z grubymi bolcami.Rysunki 8a − 8eprzedstawiają różne ro−dzaje cewek.mieć długość 0,1 długość fali. W przypadkuodbioru Warszawy I, nadającej na częstotli−wości 225 kHz, antena miałaby długość lublepiej wysokość 133 m. Wynika to z obliczeńwg wzoru: l=300000/225=1333 m. Taka ante−na będzie zdecydowanie trudna do wykonaniai zupełnie jej nie polecam.W praktyce, wystarczającą i bardzo do−brą anteną będzie linka miedziana o grubo−ści 2 do 5mm, rozpięta ukośnie lub poziomona długości 20 do 30 metrów.Rys. 8dCewkiCewki indukcyjne należą do najważniejszychelementów wszystkich odbiorników radio−wych. Podstawowe ich parametry to założo−na dla danego zakresu częstotliwości induk−cyjność, możliwie mała pojemność własnaoraz dobroć. Cewki do odbiorników wieloo−bwodowych i z przemianą częstotliwości wy−magają stosunkowo skomplikowanych obli−czeń i precyzji wykonania. W przypadkuaparatów detektorowych sprawa jest o wieleprostsza. Pominę więc bardzo obszerny te−mat obliczania cewek i przedstawię spraw−dzone rozwiązania. Zainteresowanych pogłę−bieniem zagadnienia odsyłam do specjali−stycznej literatury.W tym miejscu należy jednak wspo−mnieć o rodzajach cewek najczęściej stoso−wanych w interesujących nas odbiornikach.Najbardziej popularne to cewki powietrzne(bez rdzenia) nawinięte na korpusach z pre−szpanu, winiduru, PCV, impregnowanegopapieru, drewna itp. Wśród cewek powietrz−nych rozróżniamy: jednowarstwowe, suwa−kowe, masowe, koszykowe, komórkowe,z odczepami i wariometry.Inny rodzaj to cewki nawinięte na rdze−niach ferromagnetycznych. Charakteryzująsię one mniejszymi wymiarami i lepszą se−lektywnością odbioru.Szczegóły konstrukcyjne różnych cewekprzedstawię przy omawianiu kilku propozy−cji odbiorników.Do wykonania cewek konieczny będziedrut nawojowy. Przed laty często używanodrutu w podwójnym oplocie z bawełny lubjedwabiu. Dziś z powodzeniem możemystosować drut w emalii oznaczony DNE.Trzeba jednak przyznać, że cewki nawiniętedrutem w bawełnie prezentują się bardzoAntenaW przypadku naszego odbiornika, antena ja−ko jedyne źródło zasilania powinna być moż−liwie dobra. Główny parametr anteny, tzw.wysokość skuteczna, wynika ze stosunku jejwymiarów do długości odbieranej fali. Przyj−muje się, że bardzo dobra antena powinnaRys. 8aRys. 8eRys. 8cNa obu końcach anteny należy zastoso−wać przynajmniej po dwa porcelanowe izola−tory jajowe przedstawione narysunku 9.Można także użyć innych kształtek z porcela−ny, szkła, a w ostateczności większej liczbyizolatorów z tworzyw sztucznych.Modelowa antena powinna być rozwie−szona z dala od drzew i zabudowań, na wyso−kości około 20 m. Może być także zainstalo−wana na dachu budynku, jednak co najmniej2 metry ponad jego powierzchnią. Nie należyrozwieszać anteny nad lub pod liniami ener−getycznymi lub telefonicznymi. Doprowa−dzenie do odbiornika należy wykonać z tegosamego przewodu co antena.W wielu przypadkach zabudowy miej−skiej, wykonanie nawet 20−metrowej antenymoże być niemożliwe. Wykonajmy więc an−Jak wykonaćNależy przygotować ołów np. z zaci−sków zużytych akumulatorów i siarkędostępną w sklepach, hurtowniach lublaboratoriach chemicznych. Z kawałkaołowiu, oczyszczonego do połyskuz warstwy zanieczyszczeń oraz tlen−ków, przy pomocy pilnika przygotowu−jemy ok. 15 gramów opiłków. Opiłkimieszamy z około 5 gramami spro−szkowanej siarki. Dokładny stosunekciężarowy składników wynosi: 1 gramsiarki na 3 gramy opiłków ołowiu lubdetektor1:4 w stosunku objętościowym. Po do−kładnym wymieszaniu składników, mie−szaninę umieszczamy w probówcei kilkakrotnie wstrząsamy. Następnieprobówkę należy ogrzać nad płomie−niem, a po rozgrzaniu do koloru czer−wonego, pionowo odstawić do osty−gnięcia. Wyjęcie stopu z probówkimożliwe będzie po jej stłuczeniu. Byuzyskać interesujący nas kryształ, na−leży odłupać odpowiedni kawałek i bezdotykania powierzchni czynnej zamo−cować go w oprawce detektora.Najbardziej popularną, bardzo czułąi prostą do wykonania jest para galena− stal. Galena jako minerał występującyw przyrodzie jest także łatwa do wyko−nania w warunkach domowych. Możnatakże, do czego zachęcam, ekspery−mentować z innymi parami detektoro−wymi. Podobno bardzo dobre wynikiprzynosi użycie cynkitu i miedzi.Po pewnym czasie kryształ traci nie−co ze swych właściwości. W celu przy−wrócenia pełnej czułości należy prze−myć go spirytusem, zeskrobać nożemlub odłupać kawałek, odsłaniając nowąpowierzchnię. Należy dodać, że wiel−kość kryształu nie ma wpływu na ja−kość odbieranych audycji.Ostrze detektora trzeba wykonaćz materiału wg tabeli par detektoro−Elektronika dla Wszystkich27Radio Retrotenę możliwie najlepszą w danych warun−kach. Mieszkając w Szczecinie, korzystamz anteny o długości około 8 metrów, rozpię−tej na balkonie żelbetowego budynku. Uzie−mieniem jest instalacja centralnego ogrze−wania.Mimo tak niekorzystnych warunków,odbieram dostatecznie dobrze jedną stacjęniemiecką. Wieczorem odbiór jest lepszyi pojawiają się trzy inne stacje niemieckiei jedna ze Szwecji. Radio "Szczecin" nie−stety zaprzestało już nadawania na falachśrednich.Rys. 9R E K L A M A·R E K L A M AW instalacji anteny zewnętrznej, w prze−wodzie doprowadzenia do odbiornika nale−ży zastosować przełącznik antena − ziemia,przedstawiony narysunku 10.Po zakoń−czeniu odbioru i podczas wyładowań atmo−sferycznych należypołączyćantenę·R E K L A M Az uziemieniem.Poza antenamizewnętrznymi, moż−liwe jest korzystaniez różnych typów an−ten pokojowych.Przed laty bardzopopularne były ante−ny sprężynowe roz−pinane pod sufitem.Mniej wygodne by−ły anteny ramowe.Charakteryzowałysię dużymi rozmia−rami i kierunkowo−ścią odbioru.Wtygodniku"Radio" z 1928 ro−kuwyszperałemopis interesującejanteny. Opracowa−no ją w USA. Ante−naskładasięz dwóch walcówpreszpanowych,tekturowych itp.owysokości180mm.Jedenz walców posiadaśrednicę 340mm,drugi zaś 320mm.Na każdym z wal−ców nawija sięw tym samym kie−runku po 40 zwo−jów drutu o średnicy około 0,5mm. W tensposób powstają dwie cewki, z którychmniejszą umieszcza się na stałe wewnątrzwiększej. Zespół cewek musi być ustawionytak, aby oś walców była prostopadła do zie−mi. Dolny koniec cewki zewnętrznej po za−mocowaniu do korpusu tworzy "ślepy" ko−niec cewki. Górny koniec cewki zewnętrznejłączymy natomiast z gniazdem "ziemia"odbiornika. Gniazdo to łączymy jednocze−śnie do uziemienia. Z cewką wewnętrzną po−stępujemy odwrotnie. "Ślepy" koniec two−rzymy z górnego jej końca. Natomiast koniecdolny łączymy z gniazdem "antena" odbior−nika. Jak podaje "Radio News", antena cew−kowa ma zdolność tłumienia zakłóceń, a siłąodbioru przewyższa antenę o rozpiętości 35metrów zawieszoną na wysokości 15 m.Przyznaję, że takiej konstrukcji dotychczasnie spotkałem. Może więc ktoś z Czytelni−ków skusi się i ją wykona. Będę wdzięcznyza podzielenie się informacjami z tych do−świadczeń. Na razie życzę dobrego odbioruza pomocą własnoręcznie wykonanego radiadetektorowego!Rys. 10Antoni Iwanczewski28Elektronika dla Wszystkich [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • tejsza.htw.pl

    •