RaportAPA-polski, A TO TWOJA SPRAWA!!!

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Copyright
©
2010 by the American Psychological Association
Raport został opublikowany po raz pierwszy w 2007 roku i ponownie w 2008 roku.
Niniejsze wydanie zostało uaktualnione.
Raport jest dostępny w Internecie na:
www.apa.org/pi/women/programs/girls/report-full.pdf
Materiał został oryginalnie opublikowany po angielsku jako
Report of the APA Task Force on the Sexualization of Girls
.
Przetłumaczone i powielone za zgodą APA. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne nie ponosi odpowiedzialności
za dokładność tłumaczenia. Tłumaczenie nie może być powielane ani rozpowszechniane bez pisemnej zgody APA.
Wykorzystanie informacji pochodzących od APA nie oznacza poparcia ze strony APA.
Copyright
©
2013 Stowarzyszenie
Twoja Sprawa
Tłumaczenie: Ewa Konofol
Konsultacja naukowa: dr n. med. Leszek Putyński, Instytut Psychologii, Uniwersytet Łódzki
Redaktor prowadząca: Ewa Rżysko
Redakcja i korekta: Sylwia Romańczak, Magdalena Horodeńska-Ostaszewska
Projekt graiczny i skład: M-13 STUDIO
Współpraca: Anna Bućkowska
GruparoboczaAPAzajmującasięzjawiskiemseksualizacjidziewcząt:
Eileen L. Zurbriggen, PhD (przewodnicząca)
Rebecca L. Collins, PhD
Sharon Lamb, EdD
Tomi-Ann Roberts, PhD
Deborah L. Tolman, EdD
L. Monique Ward, PhD
Jeanne Blake (przedstawiciel społeczny)
8
| R a p o r t y o s e k s u a l i z a c j i k o b i e t i d z i e w c z ą t w e w s p ó ł c z e s n e j k u l t u r z e
R A P O R T
Amer ykańskiego towarzystwa Psychologicznego
(American Psychological Association)
na temat seksualizacji dziewcząt
9
R a p o r t
Am e r y k a ń s k i e g o to w a r z y s t w a P s y c h o l o g i c z n e g o n a t e m a t s e k s u a l i z a c j i d z i e w c z ą t
SPIS TREŚCI
Przedmowa
11
Wprowadzenie
12
Deinicja
12
Zakres raportu
13
Charakterystyka zjawiska seksualizacji dziewcząt
15
Wymiar społeczno-kulturowy
15
Wymiar interpersonalny
22
Wymiar intrapsychiczny
24
Podsumowanie
25
Konsekwencje seksualizacji dziewcząt
26
Mechanizmy działania seksualizacji
26
Procesy rozwojowe powiązane z seksualizacją dziewcząt
27
Wpływ seksualizacji na zdrowie i samopoczucie dziewcząt
28
Wpływ seksualizacji na innych
33
Wpływ seksualizacji na społeczeństwo
34
Konsekwencje seksualizacji dziewcząt – podsumowanie
37
Możliwości i sposoby przeciwdziałania wpływom seksualizacji
38
Podejście 1: Działanie przez szkoły i edukację formalną
38
Podejście 2: Działanie przez rodzinę
40
Podejście 3: Praca z dziewczętami i grupami dziewcząt
– sprzeciw wobec zjawiska seksualizacji
41
Podsumowanie możliwości i sposobów przeciwdziałania wpływom seksualizacji
43
Zalecenia
43
Bibliograia
46
Dodatek
61
1 0
| R a p o r t y o s e k s u a l i z a c j i k o b i e t i d z i e w c z ą t w e w s p ó ł c z e s n e j k u l t u r z e
 PRZEDMOWA
W lutym 2005 r. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne
(American Psychological Association − APA)
1
powołało grupę
roboczą
2
, zajmującą się zjawiskiem seksualizacji dziewcząt. Po-
wierzono jej następujące zadania:
Do pracy w grupie zadaniowej zajmującej się seksualizacją
dziewcząt APA wyznaczyło sześciu psychologów oraz jednego
przedstawiciela społecznego
3
: Eileen L. Zurbriggen PhD (prze-
wodnicząca), Rebeccę L. Collins PhD, Sharon Lamb EdD, Tomi
Ann Roberts PhD, Deborah L. Tolman EdD, L. Monique Ward PhD
i Jeanne Blake (przedstawiciel społeczny) oraz Blake Works, Inc.
Jessica Henderson Daniel PhD była osobą do kontaktów z Radą
Dyrektorów. Janet Shibley Hyde PhD i Louise B. Silverstein PhD
były osobami do kontaktów z Komisją do spraw Kobiet w Psycho-
logii.
Dokonanie przeglądu i podsumowanie najlepszych teorii
psychologicznych, badań oraz doświadczeń klinicznych,
które podejmują kwestię seksualizacji dziewcząt przez
media i inne przekazy kulturowe, włączając w to często-
tliwość występowania takich przekazów i ich wpływ na
dziewczęta, a także uwzględniając rolę oraz wpływ rasy/
pochodzenia i statusu ekonomicznego. Grupa sporządzi
raport, który będzie zawierał zalecenia co do badań, prak-
tyki, edukacji i szkoleń, polityki oraz podnoszenia świado-
mości społecznej.
Członkowie grupy pragną wyrazić wdzięczność następującym
osobom za uważne przejrzenie i komentarze do wcześniejszych
wersji tego raportu: Denise Alston PhD, Toniemu Antonucciemu
PhD, Themie Bryant-Davis PhD, Bonicie Cade PhD, Joan Chri-
sler PhD, Ellen Cole PhD, Lillian Comas-Diaz PhD, Deborah Cox
PhD, Jessice Henderson Daniel PhD, Melissie Farley PhD, Barba-
rze Fiese PhD, Jennifer Gibson PhD, Mary Gregerson PhD, Janet
Shibley Hyde PhD, Lisie Jaycox PhD, Joe Kelly, Susan Linn EdD,
Jeanne Marecek PhD, Susan Newcomer PhD, Jaquelyn Resnick
PhD, Glendzie Russell PhD, Julii da Silva, Louise Silverstein PhD,
Catherine Steiner-Adair EdD, Lisie Thomas PhD i Maryanne Wat-
son PhD.
APA od dawna jest zaangażowane w problem wpływu treści
przekazywanych przez media na dzieci. W 1994 r. APA przyjęło
rezolucję w sprawie polityki dotyczącej przemocy w mass me-
diach, który to dokument aktualizował i rozwijał wcześniejszą
rezolucję w kwestii przemocy pokazywanej w telewizji. W 2004 r.
grupa robocza APA, zajmująca się zagadnieniem reklamy oraz
jej wpływem na dzieci, stworzyła raport, który dotyczy szeroko
pojętych tematów związanych z reklamą skierowaną do dzieci.
Raport ten uwzględniał zalecenia, aby ograniczyć reklamy kiero-
wane głównie do młodszych dzieci oraz aby reklamy zawierały
odpowiednie do wieku zastrzeżenia producenta. Raport zawie-
rał także wskazówki dotyczące badań, psychologii stosowa-
nej, praktyk w biznesie, edukacji medialnej, reklamy oraz szkół.
Seksualizacja dziewcząt w reklamie nie wchodziła w zakres
tego raportu. W 2005 r. APA przyjęło rezolucję w kwestii polityki
dotyczącej przemocy w grach komputerowych i mediach inter-
aktywnych, która potwierdzała negatywny wpływ narażenia
dzieci i młodzieży na kontakt z obrazami przemocy w mediach
interaktywnych oraz nawoływała do zmniejszenia w nich pozio-
mu przemocy. Wymienione rezolucje i raporty mówią o tym, jak
przemoc w mediach i reklamie wpływa na dzieci oraz młodzież,
nie podejmują jednak problemu seksualizacji.
Grupa robocza wyraża także uznanie dla Gwendolyn Puryear Ke-
ita PhD (dyrektor wykonawczy Public Interest Directorate) za jej
przewodnictwo i wsparcie. W skład zespołu APA, który współpra-
cował z grupą roboczą i wspierał ją w stworzeniu tego raportu
wchodzą: Leslie A. Cameron, Gabriel H. J. Twose i Tanya L. Bur-
rwell. Gabriele McCormick pomagała w przygotowaniu szkicu
raportu. Użyteczne komentarze uzyskaliśmy także od stażystki
Biura Programów dla Kobiet (Women’s Programs Oice) Ashley
Byrd oraz Alexis Hicks, uczennicy szkoły średniej, uczestniczącej
w wymianie międzyszkolnej.
1 Grupę bezpośrednio ustanowiła Rada Reprezentantów APA, na zlecenie Komisji
do spraw Kobiet w Psychologii (Committee on Women in Psychology − CWP)
3 Członek grupy, który nie jest związany zawodowo z tematyką raportu.
W związku z tym jego opinia odzwierciedla w pewien sposób opinię społeczeństwa,
oraz za aprobatą Rady do spraw Rozwoju Psychologii w Interesie Publicznym
(Board for the Advancement of Psychology in the Public Interest − BAPPI)
które nie posiada specjalistycznej wiedzy w danym temacie.
oraz Rady Dyrektorów.
2 Task Force − grupa robocza, zajmująca się badaniem konkretnego problemu
(przyp. tłum.)
1 1
  R a p o r t
Am e r y k a ń s k i e g o to w a r z y s t w a P s y c h o l o g i c z n e g o n a t e m a t s e k s u a l i z a c j i d z i e w c z ą t
WPROWADZENIE
Raportnatematseksualizacjidziewcząt
W kulturze amerykańskiej istnieje wiele przykładów seksuali-
zacji dziewcząt i dziewczęcości. Producenci zabawek wytwa-
rzają lalki, które są ubrane w czarne skórzane minispódniczki,
boa z piór i wysokie kozaki, a następnie sprzedają je 8- i 12-let-
nim dziewczynkom (La Ferla, 2003). Sklepy odzieżowe sprze-
dają stringi dla 7−10-letnich dziewczynek (R. Brooks, 2006;
Cook i Kaiser, 2004), niektóre z napisami takimi jak „eye candy”
(„słodziutka”) lub „wink wink” („puszczam oczko”) (Cook i Kai-
ser, 2004; Haynes, 2005; Levy, 2005a; Merskin, 2004); stringi
produkowane dla kobiet i starszych nastolatek są ozdobione
postaciami z bajek takich jak Dr. Seusse czy The Muppet Show
(Levy, 2005a; Pollett i Hurwitz, 2004). W świecie dziecięcych
konkursów piękności 5-letnie dziewczynki mają nakładki na
zęby, poprawiające ich wygląd, przedłużane włosy, makijaż
i są zachęcane do „lirtowania” na scenie i trzepotania długi-
mi, sztucznymi rzęsami (Cookson, 2001). W czasie największej
oglądalności dziewczęta mogą zobaczyć w telewizji pokazy
mody, w których modelki ucharakteryzowane tak, by przypo-
minały małe dziewczynki, noszą seksowną bieliznę (np. trans-
misja CBS z Victoria’s Secret Fashion Show, 6 grudnia 2005).
Dziennikarze, organizacje zajmujące się prawami dzieci, ro-
dzice i psycholodzy są zaniepokojeni, ponieważ niebezpiecz-
ne dla dziewcząt zjawisko seksualizacji stanowi powszechny
i narastający problem (Bloom, 2004; „Buying Into Sexy”, 2005;
Dalton, 2005; Lamb i Brown, 2006; Levin, 2005; Levy, 2005a;
Linn, 2004; Pollet i Hurwitz, 2004; Schor, 2004).
lub zachowania, do tego stopnia, że wyklucza inne cechy;
osoba jest dopasowywana do normy, według której
atrakcyjność izyczna (wąsko zdeiniowana) oznacza bycie
seksownym;
osoba jest uprzedmiotowiona pod względem seksual-
nym, czyli staje się dla innych raczej przedmiotem seksu-
alnego wykorzystania niż osobą zdolną do podejmowa-
nia niezależnych działań i decyzji;
seksualność jest narzucona osobie w niewłaściwy sposób.
Każdy z tych czterech elementów jest przejawem seksualiza-
cji, ale nie muszą one występować jednocześnie. Wiele kwestii
omawianych w tym raporcie jest charakterystycznych dla trze-
ciego elementu deinicji, tj. seksualnego uprzedmiotowienia.
Ostatni czwarty składnik (niewłaściwe narzucenie seksualno-
ści) odnosi się w szczególności do dzieci. Wszyscy (dziewczęta,
chłopcy, mężczyźni, kobiety) mogą być przedmiotem seksu-
alizacji. Jednak w przypadku dzieci, najczęściej jest im narzu-
cana dorosła seksualność. Z drugiej strony, wypływające z we-
wnętrznych potrzeb dzieci odkrywanie seksualności nie jest
seksualizacją według naszej deinicji. Nie jest nią też stosowne
do wieku przekazywanie informacji na temat seksualności.
Seksualizację dziewcząt postrzegamy jako zjawisko, które
może mieć różne nasilenie. Jego łagodnym przejawem jest
ocenianie pod względem seksualnym (np. patrzenie na ko-
goś pod kątem seksualnym), a skrajnym – na przykład handel
ludźmi w celach seksualnych lub wykorzystywanie seksualne.
Podajemy kilka przykładów seksualizacji dziewcząt, celem wy-
jaśnienia naszej deinicji:
Grupa robocza ds. seksualizacji dziewcząt jest odpowiedzią
na przejawy publicznego zaniepokojenia tą kwestią. W poniż-
szym raporcie przedstawiamy teorie psychologiczne, bada-
nia i doświadczenia kliniczne, odnoszące się do seksualizacji
dziewcząt. W raporcie (a) deiniujemy seksualizację; (b) bada-
my rozpowszechnienie zjawiska i podajemy przykłady jego
przejawów w społeczeństwie oraz instytucjach kulturalnych,
a także jego wpływ na jednostkę oraz relacje interpersonalne;
(c) podsumowujemy dowody na to, że seksualizacja ma
negatywne konsekwencje dla dziewcząt i reszty społeczeń-
stwa oraz (d) opisujemy pozytywne rozwiązania, które mogą
pomóc przeciwdziałać wpływom seksualizacji.
Wyobraź sobie 5-latkę, spacerującą po deptaku, w krót-
kiej koszulce z napisem „Flirt”.
Zastanów się nad poradami, jakie magazyny dają dziew-
czynkom, będącym jeszcze przed okresem dojrzewania,
na temat tego, jak wyglądać seksownie i zdobyć chłopa-
ka, zrzucając 5 kilogramów oraz prostując włosy.
Deinicja
Wyobraź sobie, że trener lub lokalny dziennikarz podkre-
śla seksapil dziewcząt z drużyny piłki nożnej, aby wzbu-
dzić zainteresowanie widzów.
Istnieje kilka składników seksualizacji, niebędących częścią
zdrowej seksualności. Zdrowa seksualność jest ważnym skład-
nikiem zarówno zdrowia izycznego, jak i psychicznego, sprzy-
ja bliskości, budowaniu więzi międzyludzkich, odczuwaniu
przyjemności przez oboje partnerów, a także pociąga za sobą
obopólny szacunek dla akceptujących się nawzajem partnerów
(Satcher, 2001; Sexuality Information and Education Council
of the United States [SIECUS], 2004). W przeciwieństwie do
tego procesu, seksualizacja ma miejsce wtedy, gdy:
Pomyśl o reklamach, które przedstawiają kobietę jako
małą dziewczynkę z kucykami i falbankami, w dorosłych
pozach seksualnych.
Powyższe przykłady obrazują różne aspekty naszej deinicji
seksualizacji. Pierwszy przypadek dotyczy narzucenia dzie-
ciom seksualności dorosłych. Drugi przypomina o tym, że
w naszym społeczeństwie charakterystyczny, praktycznie
nieosiągalny wygląd izyczny oznacza dla kobiet i dziewcząt
wartość osoby wynika tylko z jej atrakcyjności seksualnej
1 2
| R a p o r t y o s e k s u a l i z a c j i k o b i e t i d z i e w c z ą t w e w s p ó ł c z e s n e j k u l t u r z e
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • tejsza.htw.pl

    •