Różne materiały z shia - sunni 1, Islam, filozofia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wyznaczenie imama i kalifa w narracjach Proroka Islamu.
Istnieją dwa poglądy:
1) Prorok Islamu, na rozkaz Wszechmogącego Allaha wybrał do kierowania islamską ummą
godnego człowieka oraz przedstawił go ludziom, jako swojego następcę.
2) Prorok, wybór przewodnika pozostawił ludziom. Po śmierci Proroka sami mieli zdecydować, kto
ma zostać ich przywódcą.
Teraz zwracając się ku Świętemu Koranowi, Sunnie Proroka i historii Islamu, ocenimy, która z tych
opinii jest prawidłowa.
Przyglądając się uważnie życiu Proroka Islamu – od samego początku jego proroczej misji, gdy
tylko otrzymał polecenie, by objawić swój szariat najpierw rodzinie, a później ludziom, aż do
ostatnich chwil życia – stanie się jasne, że niejednokrotnie, w różnych życiowych sytuacjach mówił
o szczególnych cechach następcy i kalifa po sobie. Nie zobowiązał ludzi do wyboru przewodnika.
Przytoczone poniżej hadisy świadczą, że Prorok sam wyznaczył, kto będzie jego następcą i kalifem:
1) Hadis „Jaum ad-dar”.
Trzy lata po rozpoczęciu misji Proroka Islamu, Wszechmogący Allah polecił Swojemu
Prorokowi ogłosić o niej oficjalnie. Zesłany został o tym ajat:
ني
ب
ر
قلا
ك
ت
ري
ش
ع
ر
ذن
أ
و
„I ostrzegaj twój ród, bliskich krewnych!”
Prorok zebrał starszyznę rodu „Bani Haszim” i powiedział:
ي
ن
إ ه
ب
مك
تئج
د
ق ا
مم
لض
ف
أ
ب
ه
م
و
ق
ءا
ج ب
ر
ع
لا يف
ا
با ش
م
ل
ع
أ ا
م ا
و ي
ن
إ بل
ط
م
لا د
ب
ع ين
ب ا
ي
ا
ذ
ه ى
ل
ع ي
ن
ر
زا
ؤ
ي
مك
ي
أف
ه
ي
ل
إ
مكو
ع
د
أ ن
أ ى
لا
ع
ت
ا
ي
ن
ر
م
أ
دق
و
ة
ر
خ لا
و ا
ي
ن
دلا
ر
ي
خ
ب
مك
ت
ئ
ج
دق
مكيف يت
فيل
خ
و ي
ري
ز
و
و ي
يص
و
و يخ
أ نوك
ي
ر
م
لا
„Synowie ‘Abd al-Muttaliba! Przysięgam na Allaha, nie znam żadnego człowieka spośród
arabów, który przyniósłby wam coś lepszego od tego, z czym ja do was przyszedłem.
Zaprawdę, ja przyniosłem wam dobro tego i Drugiego świata. Wszechmogący Allah
rozkazał mi wezwać was do tego. Kto z was pomoże mi w [szerzeniu] tej [religii], ten
będzie moim bratem, (a po mnie) wasyjj (zapisanym w testamencie, spadkobierca) i
następcą wśród was”.
Prorok trzykrotnie powtórzył te słowa, ale za każdym razem na wezwanie odpowiadał tylko
Ali. Wtedy Prorok powiedział:
او
عي
ط
أ
و
ه
ل او
ع
م سا
ف
مكي
ف ي
ت
في
ل
خ
و ي
ي
ص
و
و ي
خ
أ اذ
ه ن
إ
„Zaprawdę, on (Ali) jest moim bratem, następcą i waszym kalifem, tak więc słuchajcie go i
bądźcie mu posłuszni”.
2) Hadis „Al-Manzilat”.
Prorok Islamu w różnych sytuacjach podkreślał, iż znaczenie i
pozycja Alego w stosunku do niego jest jak pozycja Proroka Aarona
do Proroka Mojżesza, z wyjątkiem jednej tylko przewagi Aarona,
(czyli proroctwa). W autorytatywnym hadisie Prorok mówi:
ي
د
ع
ب
ي
ب
ن ل
ه
ن
أ ل
إ ى سو
م ن
م نو
را
ه
ة
ل
ز
ن
م
ب ي
ن
م
ت
ن
أ
ي
ل
ع ا
ي
„Ali! Jesteś dla mnie jak Aaron dla Mojżesza, z tym wyjątkiem, że
po mnie nie będzie już proroka”.
W Świętym Koranie jasno powiedziano, że Aaron był Prorokiem ,
kalifem (następcą) i wezyrem za czasów Proroka Mojżesza, a hadis
„Manzilat” dowodzi, że Ali, poza proroctwem posiadał wszystkie
cechy Aarona. Oczywiście, jeśli hadis nie oznaczałby wszystkich
zalet, oprócz proroctwa, to nie byłoby potrzeby wykluczania go.
3) Hadis „As-Safina”.
Prorok porównał swój ród do arki Noego. Ten, kto na nią wstąpi –
będzie uratowany, a kto pozostanie – utonie w wzburzonej głębi.
Prorok Muhammad powiedział:
ى
ج
ن ا
ه
ب
ك
ر ن
م
ه
م
وق ي
ف
حو
ن
ة
ني
ف س
ل
ث
م
م
كي
ف ي
ت
ي
ب
ل
ه
أ
ل
ث
م لأ
ق
رغ ا
ه
ن
ع
ف
ل
خ
ت ن
م
و
„Wiedzcie, że mój ród jest dla was jak arka Noego dla jego narodu.
Kto na nią wstąpi – ten się uratuje, a kto się wyrzeknie – ten utonie”.
Jak wiemy, arka Noego była jedynym schronieniem od potopu.
Zatem, zgodnie z hadisem „Safina”, ród Proroka Muhammada jest
jedyną oazą, dzięki, której islamska umma może uratować się od
nieszczęść mogących się stać przyczyną zbłądzenia ludzi i odejścia
od prawdy.
4) Hadis – „Aman al-Umma”.
Prorok Muhammad przedstawiając swój ród, jako przyczynę
jedności i zabezpieczenie przed niezgodą wśród muzułmanów,
powiedział:
،
فل
ت
خ
لا
ن
م
نا
م
أ ي
ت
ي
ب
ل
ه
أ
و
قرغ
لا
ن
م
ض
ر
لا
ل
ه
ل
نا
م
أ
مو
جنلا
سيل
ب
إ
ب
زح او
را
ص
ف او
ف
ل
ت
خا ب
ر
ع
لا
نم
ة
لي
ب
ق ا
ه
ت
ف
لا
خ اذ
إ
ف
„Gwiazdy są ochroną mieszkańców ziemi od potopu, a moja rodzina
[dla mojej społeczności] jest zabezpieczeniem przed niezgodą. Jeśli
któreś arabskie plemię stanie przeciwko nim, to poddani waśniom
staną się partią szatana”.
5) Hadis „As-Sakalajn”.
Hadis „As-Sakalajn” jest jednym z autorytatywnych islamskich
hadisów, który w swoich książkach dotyczących hadisów, cytują
uczeni obu nurtów. Prorok Muhammad, zwracając się w tym hadisie
do islamskiej ummy, mówi:
م
تك س
م
ت ن
إ ا
م ي
ت
ي
ب
ل
ه
أ ي
ت
ر
ت
ع
و ا
با
ت
ك
ن
ي
ل
ق
ثلا
م
كي
ف
ك
را
ت ي
ن
إ
ض
و
ح
لا
ي
ل
ع ا
د
ر
ي ى
ت
ح ا
ق
ر
ت
ف
ي ن
ل ا
م
ه
ن
إ
و ا
د
ب
أ او
ل
ض
ت ن
ل ا
م
ه
ب
„Ludzie! Pozostawiam wśród was dwie cenności: Księgę Allaha i
moją rodzinę – Ahl ul Bejt. Jeśli będziecie się ich trzymać, to nigdy
nie zbłądzicie. Oni, bowiem nigdy się od siebie nie rozdzielą, aż nie
przyłączą się do mnie przy rajskim źródle [Kausar]”.
Hadis ten jasno dowodzi, że źródłem wiedzy muzułmanów jest
Koran i Ahl ul Bejt. Hadis zobowiązuje wszystkich muzułmanów do
kierowania się nimi we wszystkich religijnych zagadnieniach. Hadis
„As-Sakalajn”, co do przekazu, którego zgodni są tak szyici jak i
sunnici, może połączyć wszystkich muzułmanów w jedno. Dwa
nurty, niejednomyślne w kwestii wyboru następcy oraz politycznego
lidera po Proroku, w historycznym rozumieniu problemu rozdzieliły
się na dwie grupy. Nie ma jednak żadnego powodu, by nie zgadzały
się w tym, iż Koran i rodzina Proroka stanowią źródło wiedzy w
edukacji muzułmanów i właśnie, dlatego należy się połączyć na
podstawie akceptowanego przez obie strony hadisu.
W zasadzie, za czasów kalifów, to Imam Ali był żywym źródłem
wiedzy. Różnice dotyczące religijnych zagadnień rozwiązywane były
właśnie przez Alego. Podział na grupy i różnorodne teologiczne
nurty zaczął się praktycznie w dniu, w którym odsunięto rodzinę
Proroka od przewodnictwa.
W poprzednich hadisach, czasem w ogólnej, a czasem w bezpośredniej
formie, Prorok Muhammad jasno przedstawił swojego następcę. Każdy z
hadisów jest więc dowodem dla świadomych ludzi i poszukiwaczy
prawdy.
Jeszcze jedno wydarzenie rozwiewało wszelkie wątpliwości w kwestii
następcy Proroka. W czasie powrotu z pożegnalnego hadżu, Prorok
zatrzymał się w miejscu o nazwie „Gadir Hum”. Tam powiedział swoim
towarzyszom, że powinien przedstawić im Bożą wieść, a jeśli tego nie
zrobi, to oznaczać to będzie, iż nie spełnił swojej posłanniczej misji.
Święty Koran mówi:
ه
ت
لا س
ر
تغ
ل
ب ا
م
ف
ل
ع
ف
ت
م
ل ن
إو
ك
ـ
ب
ر ن
م
ك
ي
ل
إ
ل
ز
نا آ
م غ
ـل
ب
لو س
رلا ا
هي
أ آ
ي
ني
رفا
ك
لا
م
وق
لا يد
ه
ي
ل
ه
للا ن
إ
سا
نلا
نم
ك
مص
ع
ي
ه
للا
و
„O Posłańcu! Obwieszczaj to, co ci zostało zesłane od twojego Pana! A
jeśli tego nie uczynisz, to nie zdołasz przekazać Jego posłania. Bóg
uchroni cię przed ludźmi. Zaprawdę, Bóg nie prowadzi droga prosta ludu
niewiernych!”
Muezin Proroka wzywał na południową modlitwę, głośno wołając „Allahu
Akbar”. Zebrani przystąpili do modlitwy. Było tak gorąco, że w czasie
modlitwy ludzie rozściełali jeden koniec swojej wierzchniej odzieży pod
nogi, a drugim zakrywali głowy.
Po zakończeniu namazu, wierni natychmiast skierowali się do lekkich
namiotów, które pozwalały im skryć się od słońca. Prorok poprosił ich o
pozostanie i wysłuchanie Bożego posłania. Wtedy też objawiona została
wieść, która zamieniła się w całą chutbę.
Z wielbłądzich siodeł zbudowano mimbar, tak by ludzie z odleglejszych
rzędów mogli widzieć i słyszeć przemowę. Święty Prorok wszedł na
przygotowane wzniesienie, oddał cześć Allahowi, poprosił Go o ochronę i
po tym zwrócił się do zebranych tłumnie ludzi:
؟
نول
ئاق
م
ت
ن
أ ا
ذا
مف
بي
ج
أف ى
ع
د
أ ن
أ
ك شو
ي
„Niedługo was opuszczę poddając się wezwaniu Allaha. Jakie będziecie o
mnie świadczyć?”
Zebrani odkrzyknęli: „Świadczymy, że bez wątpienia spełniłeś (proroczą
misję), opowiedziałeś (o warunkach uzyskania łaski) i byłeś gorliwy (w
kierowaniu nas na właściwą drogę), Niech Allah wynagrodzi cię za twoją
dobroć”.
Wtedy on zapytał:
ة
ي
تآ
ة
عا سلا
نا
و
هلو س
ر
و
ه
د
ب
ع ا
د
م
ح
م
ن
أ
و ا ل
إ
ه
ل
إ ل ن
أ
نو
د
ه ش
ت
م
ت س
ل
أ
؟ا
هي
ف
ب
ي
ر ل
„Czy świadczycie, że nie ma bóstwa oprócz Allaha, że Muhammad jest
Jego sługą i Wysłannikiem oraz że bez wątpienia nastanie Dzień Sądu?”
Tłum odpowiedział: „Tak, świadczymy”.
Po tym Prorok powiedział: „Panie, bądź świadkiem!” - po czym znów
zapytał: „Ludzie! Czy mnie słyszycie?...” Tłum potwierdził, a później
zapadła cisza, którą naruszał tylko wiatr.
Prorok powiedział:
ي
نو
ف
ل
خ
ت
ف
ي
ك او
رظ
نا
ف ،(ر
ث
و
ك
لا يأ)
ض
و
ح
لا ى
ل
ع (
مك
ق
ب سأ ي
أ) ط
ر
ف ي
ن
إ
ف
؟
ن
ي
لقثلا ي
ف
„Będę przed wami u źródła (Kausar). Uważajcie więc na to w jaki sposób
będziecie postępować z dwoma największymi skarbami jakie wam
pozostawiam”.
Ktoś z tłumu zapytał o jakich cennościach mowa, a Prorok natychmiast
odpowiedział:
ل
ه
ب او
ك س
م
تف
م
كي
د
ي
أ
ب
ف
ر
ط
و
ل
ج
و
ز
ع ا
د
ي
ب
ف
ر
ط ا
با
ت
ك
ر
بك
لا
ل
ق
ثلا
ى
ت
ح ا
ق
ر
ت
ف
ي ن
ل ا
م
ه
ن
أ ي
ن
أ
ب
ن
ري
ب
خ
لا
في
ط
للا
ن
إ
و ،ي
ت
ر
ت
ع
رغ
ص
لا
ر
خ لا
و ،او
ل
ض
ت
اوك
ل
ه
ت
ف ا
م
ه
ن
ع او
ر
صق
ت ل
و ،اوك
ل
ه
ت
ف ا
م
هو
م
دق
ت ل
ف ، ض
و
ح
لا
ي
ل
ع ا
د
ر
ي
„Pierwszą „najważniejszym skarbem” jest Księga Allaha, (czyli Koran),
jeden koniec którego znajduje się w rękach Czcigodnego Allaha, a drugi
(wyciągnięty został) do was. Trzymajcie się go, by nie zbłądzić (z drogi)!
Drugi „najważniejszy skarb” - to moja rodzina. Zaprawdę, Wszechmogący
Allah poinformował mnie, że te dwie cenności są nierozłączne i połączą
się ze mną u źródła Kausar. Nie wyprzedzajcie ich, bowiem wtedy
zgniecie i nie pozostawajcie w tyle, bo to was zgubi”.
W tym momencie zebrani zauważyli, że Prorok zaczął się rozglądać, jakby
kogoś szukając. Gdy wzrokiem odnalazł Alego, wyciągnął do niego dłoń,
wziął go za rękę i podniósł ją tak wysoko, że widać było białe pachy.
Stojący wkoło zobaczyli Alego i uznali go za zwycięskiego lidera
muzułmanów. Głos Proroka dźwięczał coraz głośniej i ludzie dokładnie
słyszeli jego słowa:
؟
م
ه
س
ف
ن
أ ن
م
ني
ن
م
ؤ
م
لا
ب
سا
نلا ى
ل
و
أ ن
م سا
نلا ا
ه
ي
أ
„Ludzie! Kto dla wiernego stoi ponad nim samym?”
Tłum odkrzyknął: „Allah i Jego Prorok wiedzą lepiej niż my”.
Wtedy Prorok powiedział:
م
هس
ف
ن
أ نم
م
ه
ب ى
ل
و
أ ا
ن
أ
و ،
نينمؤ
م
لا ى
ل
و
م ا
ن
أ
و ،
ي
ل
و
م
ا ن
إ
„Moim panem jest Allah, ja jestem panem sprawiedliwych i dla nich
jestem ważniejszy niż on sam dla siebie, (czyli: moja decyzja ważniejsza
jest niż ich decyzja). Potem dodał:
هل
و
م
ي
ل
ع
ف
هل
و
م
ت
نك ن
م
ف
„Dla każdego, dla kogo ja jestem panem (mawla) dla tego i Ali jest
panem”.
Wypowiedziawszy to polecenie wzniósł oczy ku niebu i wzniósł modlitwę
do Allaha, mówiąc:
،
ه
ض
غ
ب
أ ن
م ض
غ
با
و ،
ه
ب
ح
أ ن
م
ب
ح
أ
و ،
ها
دا
ع ن
م
دا
ع
و ،
هلا
و ن
م
لا
و
م
ه
للا
را
د
ث
ي
ح
ه
ع
م
ق
ح
لا
ر
د
أ
و ،
ه
لذ
خ ن
م
ل
ذ
خا
و ،
ه
ر
ص
ن ن
م
ر
ص
نا
و
„Boże! Bądź przyjacielem każdego, kto będzie jego przyjacielem i bądź
wrogiem tego, kto będzie mu wrogi. Kochaj tego, kto kocha Alego i
znienawidź tego, kto będzie go nienawidzić. Pomóż temu, kto jemu
pomoże i pozostaw bez pomocy tego, kto jego pozostawi. Ustanów prawdę
z nim, gdzie by się nie znajdował!”
Później znów zwracając się do zebranych powiedział:
ب
ئا
غ
لا
د
ها شلا
غ
ل
ب
ي
ل
ف ل
أ
Wiedzcie, że wszyscy obecni powinni przekazać tą wieść nieobecnym”.
//////////////////////////////
"Chutbatul Muttaqin", przemówienie Imama 'Alego(a) z księgi Nahdżul
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • tejsza.htw.pl

    •